திருக்குறள் | அதிகாரம் 61

பகுதி II. பொருட்பால்

2.1 அரசியல்

2.1.23 மடி இன்மை

 

குறள் 601:

குடியென்னுங் குன்றா விளக்கம் மடியென்னும்

மாசூர மாய்ந்து கெடும்

 

பொருள்:

சோம்பேறித்தனம் எனப்படும் அந்த கருமேகத்தால் ஒரு குடும்பத்தின் நித்திய சுடர் மறைந்துவிடும்.

 

குறள் 602:

மடியை மடியா ஒழுகல் குடியைக்

குடியாக வேண்டு பவர்.

 

பொருள்:

தங்கள் குடும்பம் உன்னத குடும்பமாக இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புபவர்கள், சோம்பேறித்தனத்தை “சோம்பல்” என்றழைத்து, அது இல்லாமல் வாழ வேண்டும்.

 

குறள் 603:

மடிமடிக் கொண்டொழுகும் பேதை பிறந்த

குடிமடியும் தன்னினும் முந்து.

 

பொருள்:

ஒரு மனிதன், அவனது செயல்கள் அழிவுகரமான சோம்பலால் ஆளப்படுகின்றன, அவனுடைய சொந்த அழிவுக்கு முன் அவனுடைய குடும்பம் வீழ்வதைக் காண்பான்.

 

குறள் 604:

குடிமடிந்து குற்றம் பெருகும் மடிமடிந்து

மாண்ட உஞற்றி லவர்க்கு.

 

பொருள்:

சோம்பேறித்தனத்திற்கு வழி வகுக்கும் மனிதர்களிடம் குடும்பத்தின் பெருமை அழிந்து, குறைகள் பெருகும். மேலும் குற்றமும் நாளுக்கு நாள் பெருகும்.

 

குறள் 605:

நெடுநீர் மறவி மடிதுயில் நான்கும்

கெடுநீரார் காமக் கலன்.

 

பொருள்:

தாமதம், மறதி, சோம்பல் மற்றும் தூக்கம் – இந்த நான்கும் தாம் அழிய நினைக்கும் தன்மை கொண்டவர்கள் விரும்பி ஏறும் கப்பல் ஆகும்.

 

குறள் 606:

படியுடையார் பற்றமைந்தக் கண்ணும் மடியுடையார்

மாண்பயன் எய்தல் அரிது.

 

பொருள்:

பூமியின் பணக்கார உரிமையாளர்களால் ஆதரிக்கப்பட்டாலும் கூட சோம்பேறித்தனத்தால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட மனிதர்கள் அதனால் எந்த வித சிறப்பான பலனையும் அடைவதில்லை.

 

குறள் 607:

இடிபுரிந்து எள்ளுஞ்சொல் கேட்பர் மடிபுரிந்து

மாண்ட உஞற்றி லவர்.

 

பொருள்:

சோம்பேறிகள், உன்னத உழைப்பில் திறமையற்றவர்கள், அவர்கள் கூர்மையான திட்டுகளை பெறக்கூடிய, இழிவான வார்த்தைகளின் அவமானத்தை சகித்துக்கொள்ள நேரிடும்.

 

குறள் 608:

மடிமை குடிமைக்கண் தங்கின்தன் ஒன்னார்க்கு

அடிமை புகுத்தி விடும்.

 

பொருள்:

உயர்ந்த பிறவியில் ஒரு அரசன் சோம்பேறியாக தங்கி விட்டால், அது அவனை எதிரிகளுக்கு அடிமையாக்கும்.

 

குறள் 609:

குடியாண்மை யுள்வந்த குற்றம் ஒருவன்

மடியாண்மை மாற்றக் கெடும்.

 

பொருள்:

ஒரு மனிதனுக்கும் அவன் குடும்பத்துக்கும் வந்த அவமானம் அவன் சோம்பேறித்தனத்தை விரட்டிய நொடியில் மறைந்துவிடும்.

 

குறள் 610:

மடியிலா மன்னவன் எய்தும் அடியளந்தான்

தாஅய தெல்லாம் ஒருங்கு.

 

பொருள்:

சோம்பல் இல்லாத அரசன் தன் அடியாலே உலகத்தை அளந்த திருமால் தாவிய நிலப்பரப்பி எல்லாம், தானும் தன் முயற்சியால் ஒருங்கே பெற்றுவிடுவான்.