திருக்குறள் | அதிகாரம் 8
பகுதி I. அறத்துப்பால்
1.2 இல்லற அறம்
1.2.4 அன்பு உடைமை
குறள் 71:
அன்பிற்கும் உண்டோ அடைக்குந்தாழ் ஆர்வலர்
புன்கண்நீர் பூசல் தரும்.
பொருள்:
அன்பில் அடைக்கக் கூடிய கட்டுக்கள் ஏதேனும் உண்டா?
அன்பான இதயத்தின் சின்னஞ்சிறு கண்ணீரே அவர் அன்பைப் பலருக்கு வெளிப்படுத்தும்.
குறள் 72:
அன்பிலார் எல்லாம் தமக்குரியர் அன்புடையார்
என்பும் உரியர் பிறர்க்கு.
பொருள்:
அன்பில்லாதவர்கள் தங்களுக்கு மட்டுமே அனைத்தும் சொந்தம் என நினைப்பார்கள், ஆனால் அன்புடையவர்கள் தங்கள் எலும்பையும் பிறருக்கு கொடுத்து மகிழ்வர்.
குறள் 73:
அன்போடு இயைந்த வழக்கென்ப ஆருயிர்க்கு
என்போடு இயைந்த தொடர்பு.
பொருள்:
மனிதனில் ஆன்மாவும் உடலும் ஒன்றிணைவது அன்பு மற்றும் நல்லொழுக்கத்தின் இணைந்ததன் பலன் என்று சான்றோர்கள் கூறுவார்கள்.
குறள் 74:
அன்புஈனும் ஆர்வம் உடைமை அதுஈனும்
நண்பென்னும் நாடாச் சிறப்பு.
பொருள்:
அன்பு ஆசையைப் பிறப்பிக்கிறது. ஆசை நட்பின் அளவிட முடியாத சிறப்பைப் பெறுகிறது.
குறள் 75:
அன்புற்று அமர்ந்த வழக்கென்ப வையகத்து
இன்புற்றார் எய்துஞ் சிறப்பு.
பொருள்:
இவ்வுலகத்தில் இன்பத்தை அனுபவித்து மகிழ்பவர்கள் அடையும் சிறப்பு, அவர் அன்புடையவராக பொருந்தி வாழ்ந்த வாழ்க்கையின் பயன் ஆகும்.
குறள் 76:
அறத்திற்கே அன்புசார் பென்ப அறியார்
மறத்திற்கும் அஃதே துணை.
பொருள்:
அறத்திற்கு மட்டுமே அன்பு துணை என்று அறியாதவர்கள் கூறுகிறார்கள், ஆனால் அது தீமையிலிருந்து வெளியேறவும் உதவுகிறது.
குறள் 77:
என்பி லதனை வெயில்போலக் காயுமே
அன்பி லதனை அறம்.
பொருள்:
சுட்டெரிக்கும் சூரியன் எலும்பில்லாத புழுவை உலர்த்துவது போல,
அன்பற்ற மனிதனை அறம் எரித்துவிடும்.
குறள் 78:
அன்பகத் தில்லா உயிர்வாழ்க்கை வன்பாற்கண்
வற்றல் மரந்தளிர்த் தற்று.
பொருள்:
அன்பின்றி இருக்கும் மனிதனின் இல்லற நிலை வறண்ட பாலைவனத்தின் மீது இருக்கும் காய்ந்த மரத்தின் செழிப்பைப் போன்றது.
குறள் 79:
புறத்துறுப் பெல்லாம் எவன்செய்யும் யாக்கை
அகத்துறுப்பு அன்பி லவர்க்கு.
பொருள்:
உள்ளத்தில் அன்பின்றி இருப்பவர்களுக்கு எல்லா வெளிப்புற உறுப்புகளும் என்ன பயன் தரும்?
குறள் 80:
அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃதிலார்க்கு
என்புதோல் போர்த்த உடம்பு.
பொருள்:
உயிர்நிலை என்பது அன்பினால் ஈர்க்கப்பட்டது அது இல்லாதவருக்கு அந்த உடல் வெறும்
தோலால் மூடப்பட்ட எலும்பு மட்டுமே ஆகும்.